Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010

das leben der anderen


δεν μ' αρέσει που το λέω, αλλά πάνω δεξιά στην οθόνη σου έχει ένα Χ. ειλικρινά δεν χρειαζεται να διαβάσεις πρακάτω, απλά πάτησε το και βάλε να δεις την ταινία.
αν δεν με εμπιστεύεσαι ακόμα (που θα έπρεπε), οκ, διάβασε και το υπόλοιπο...
στο Ανατολικό Βερολίνο του 1984, ο υπουργός πολιτισμού κάνει τα πάντα για να κατακτήσει μια διάσημη ηθοποιό του θεάτρου, δυστυχώς για εκείνον, παντρεμένη με συγγραφέα που περνά κρίση έμπνευσης. ο υπουργός διατάσσει να παρακολουθείται διαρκώς το ζευγάρι, ελπίζοντας να βρεθεί κάτι πολιτικά "επιλήψιμο" κατά του συζύγου. καθώς μπαίνει βαθιά μέσα στη ζωή τους, ένας πράκτορας της στάζι θα αισθανθεί πως η ηθική μπορεί να είναι ισχυρότερη του καθήκοντος.
αυτά όσον αφορά το σενάριο, διορθώνομαι σιγά σιγά και δεν αποκαλύπτω πολλά...
και ήρθε η ώρα για τα υποκειμενικά μου...
μέσα από ένα καταθλιπτικό, μουντό και μονότονο Βερολίνο, "οι ζωές των άλλων" μαρτυρούν μία μοναδική, ανθρώπινη διάσταση που σαν γνήσια εξαίρεση επιβεβαιώνει τον κανόνα ενός απάνθρωπου καθεστώτος που καταφέρνει και μας στοιχειώνει ακόμα. η ατμόσφαιρα είναι λιτή, απέραντη μέσα στο γκρίζο της και κλειστοφοβική μέσα στους τοίχους της που μοιραία ορθώνονται γύρω μας.
το σενάριο βασίζεται κυρίως στις ψυχικές και συναισθηματικές δομές των πρωταγωνιστών του και χάρη στην αληθοφανή και μεστή κινηματογράφιση του, μπορούμε τώρα να μιλάμε για ένα καθαρό "διαμάντι" στο χώρο της 7ης Τέχνης. η αίσθηση που επικρατεί καθ’ όλη τη διάρκεια θυμίζει ακροβάτη στην κόψη του ξυραφιού. ανατριχιαστική από την ψυχρότητα του κλίματος, ψυχοφθόρα από την αποξένωση της ύπαρξης, μετέωρη ανάμεσα στον πολιτισμό του βαθύτερου είναι και την απάθεια της απρόσωπης συλλογικής συνείδησης. φυσικά η ταινία δεν διεκδικεί ούτε στο ελάχιστο κανένα είδος απενοχοποίησης της στάζι και των πρωτοφανών μεθόδων της. μονάχα να αφεθούμε στη ροή της και να θυμηθούμε ξανά ποια είναι η ειδοποιός διαφορά μεταξύ του κάθε συστήματος και των μελών του.

αυτά απο μένα για σήμερα, αξίζει πραγματικά και ναι - δεν ξέρω αν φάνηκε πολύ - είναι από τις αγαπημένες μου

Ανεπρόκοπος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου