Laugh and the world laughs with you. Weep and you weep alone.

υπάρχει μια μακάβρια ειρωνία στο απαισιόδοξο αριστουργήμα εκδίκησης του Παρκ Τσαν Γουκ,  που ακούει στο όνομα "Oldboy". oριακά χιουμοριστική, σε βαθμό να σε κάνει να θέλεις να γελάσεις. με τη διαφορά ότι τότε θυμάσαι πως κάποιος σου έχει σπάσει τα δόντια. και φτύνεις αίμα, φίλε. και το αστείο έχει πια παγώσει. αλλά εξακολουθείς να θέλεις να χαμογελάσεις. γιατί μονάχα έτσι θα έχεις πάρει το αίμα σου πίσω!!! αυτή η ειρωνεία αγκαλιάζει τη ζωή του "Ο Ντεσού", ενός ανθρώπου που απάγεται από αγνώστους και ζει σαν φυλακισμένος σ’ ένα δωμάτιο για 15 χρόνια, για να αφεθεί ελεύθερος χωρίς καμιά δικαιολογία από κανέναν, με 5 ημέρες διορία ώστε να βρει την αλήθεια. και να σκοτώσει από εκδίκηση. ή να πεθάνει για κάτι που πρέπει να καταλάβει πως έβλαψε συνανθρώπους του στο παρελθόν.το δεύτερο μέρος της τριλογίας της εκδίκησης (sympathy for mr vengeance (2002), oldboy (2003), sympathy for lady vengeance (2005) ) που διδάσκει - όχι με τις πιο ανθρωπιστικές μεθόδους - πως η εκδίκηση είναι η τέλεια θεραπεία για έναν πληγωμένο άνθρωπο, μέχρι να καταλάβεις πως όλο αυτό το κακό θα γυρίσει πάνω σου για να σε μετατρέψει σε κτήνος, το ίδιο επικίνδυνο με τον αρχικό θύτη. Αυτό το μένος 15 χρόνων εκτοξεύει προς κάθε κατεύθυνση ο Ο Ντεσού, χωρίς να απαιτεί ποτέ το δικαίωμα στη λύτρωση. γιατί ξέρει πως δεν υπάρχει γυρισμός στον άνθρωπο που υπήρξε κάποτε...
ο Τσαν-Γουκ, δικαίως θεωρείται σήμερα ένας από τους κορυφαίους σκηνοθέτες του παγκόσμιου σινεμά. θα μπορούσε κανείς να αναζητήσει επιρροές από Σκορτσέζε μέχρι Φίντσερ, όμως, πιστέψτε με, θα ήταν λάθος. και γιατί όχι; θα το πω κι ας με περάσετε για μανιακό... αυτοί οι κύριοι θα έπρεπε να αντιγράφουν την οικονομία της τέχνης του και μια κινηματογραφική γλώσσα ολότελα πρωτότυπη, αιματηρά χιουμοριστική, αμοραλιστική και δεικτικά ηττημένη κοινωνικά.
δεν υπάρχει στιγμιότυπο που δεν θα σας μείνει από την ταινία... όπως ο εύστοχο κατακερματισμός του ρόλου της τηλεόρασης μέσα από ένα φλας-μπακ της τελευταίας 15ετίας ή η διεστραμμένη αίσθηση του χιούμορ που δίνει ανάσες σε απανωτές σεκάνς σοκ ή το τρίλεπτο, γραμμικό μονοπλάνο πάλης που σου αλλάζει τη μαγκιά γύρω από οτιδήποτε φιγουρατζίδικο έχεις δει μέχρι σήμερα σε ανάλογες σεκάνς ή  το τελευταίο μισάωρο που κάνει τις αρχαιοελληνικές τραγωδίες να ωχριούν και το ρίγος να φτάνει ως το μεδούλι με την ερμηνεία του Τσόι Μιν-Σικ. και παραλίγο να ξεχάσω το εκπληκτικό soundtrack του Τζο Γιέονγκ Γουκ που κάνει την εικόνα να στροβιλίζει με οπερετική δύναμη.
δείτε την και ειλικρινά, δε μπορώ να φανταστώ ότι πρόκειται να ζήσετε κάτι πιο έντονο, πρωτότυπο και δημιουργικό μέσα από την οθόνη σας. αν συνέλθετε μετά το φινάλε, προσπαθήστε να συγκρατήσετε το αγαπημένο μότο του Ο Ντεσού:Laugh and the world laughs with you. Weep and you weep alone.

αυτά για την ώρα

Ανεπρόκοπος