Frida (2002)

Την Παρασκευή που λέτε έχει στη ΝΕΤ μια πάρα πολύ καλή ταινία(ε αμα δεν είστε σπίτι τη Παρασκευή απλώς κατεβάστε τη.)

Βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Χέιντεν Χερέρα, η ταινία εξιστορεί την συναρπαστική ζωή της Φρίντα Κάλο, της σπουδαίας Μεξικανής ζωγράφου. Η Φρίντα υπήρξε μια γοητευτική και γεμάτη αντιθέσεις προσωπικότητα η οποία παρά τα χρόνια που πέρασαν από τον θάνατό της το 1954 εξακολουθεί να σαγηνεύει. Παρακολουθούμε την ζωή της με επίκεντρο την σχέση της με τον σύζυγο και μέντορά της Νιέγκο Ριβέρα, τον σημαντικότερο ζωγράφο του Μεξικού, αλλά και την παράνομη και αμφιλεγόμενη σχέση της με τον εξόριστο στο Μεξικό Λέον Τρότσκι ως και τους προκλητικούς για την εποχή εκείνη ερωτικούς δεσμούς με άλλες γυναίκες.(οκ ακούγεται λίγο ξενέροτο μέχρι τώρα..)

Αλλά Η Φρίντα Κάλο έζησε μια δύσκολη και ασυμβίβαστη ζωή ως άτομο με έντονη πολιτική συνείδηση, ως ζωγράφος που σημάδεψε τον χώρο της αλλά και ως γυναίκα που κράτησε μια προκλητική στάση στην ερωτική της ζωή!
Η σκηνοθέτης Τζούλι Τέιμορ μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη την ιδιαίτερη προσωπικότητα της Κάλο με μεγάλη επιτυχία, δίνοντας προτεραιότητα στην απεικόνιση του περίπλοκου και πολλές φορές χαοτικού συναισθηματικού κόσμου της ηρωίδας, αποφεύγοντας το στερεότυπο της «βασανισμένης γυναίκας» και φέρνοντας στην επιφάνεια την αίσθηση της ζωής, την αναζήτηση της απόλαυσης και της ηδονής, τα πάθη και τον έρωτα. Η Σάλμα Χάγιεκ, που επί χρόνια επιζητούσε με πείσμα την ευκαιρία να υποδυθεί τη ζωή της γνωστής ζωγράφου απέσπασε δίκαια υποψηφιότητες για σημαντικά βραβεία. Εξαιρετικές και οι ερμηνείες των υπόλοιπων διάσημων πρωταγωνιστών. Η ταινία απέσπασε δυο βραβεία 'Oσκαρ (καλύτερου μακιγιάζ και καλύτερης μουσικής).

Το imdb δίνει: 7.3/10 στην ταινία μας.

Επίσης:

Η Φρίντα Κάλο (Magdalena del Carmen Frida Kahlo y Calderón) .Γεννήθηκε το 1907.

Στη ζωγραφική της κυριαρχούν τα έντονα χρώματα. Το στυλ που χρησιμοποιεί φαίνεται επηρεασμένο από τους πολιτισμούς που αναπτύχθηκαν στο Μεξικό^, αλλά φαίνεται να έχει δεχτεί και επίδραση 

Ευρωαικών ρευμάτων στα οποία συμπεριλαμβάνονται ο Ρεαλισμός, ο Συμβολισμός και ο Υπερρεαλισμός. Αρκετά έργα της είναι αυτοπροσωπογραφίες, μέσα από τις οποίες εκφράζεται ο προσωπικός πόνος και η σεξουαλικότητά της.

Αχαίρευτος