Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011

we live in a capitalist dictatorship



ο φίλος μου ο Τάσος με ρώτησε το μεσημέρι αν ξέρω καμιά καλή γερμανική ταινία. γνωρίζοντας το "ανάλαφρο" γούστο του, του πρότεινα το Τhe Edukators. καλή ταινία, έξυπνο και πρωτότυπο σενάριο, το οποίο γλίστρησε μέσα από τα χέρια του σκηνοθέτη (Ηans Weingartner) και τελικά παρουσίασε κάτι αρκετά ελαφρύ. δύο νέοι ακτιβιστές, προσπαθώντας να κάνουν μια αναίμακτη επανάσταση και να περάσουν τα μηνύματα τους, μπαίνουν σε σπίτια πλουσίων και αλλάζουν την διαρρύθμιση. εφαρμοσμένη αναρχία. μέχρι που ο Jan (Daniel Buhl - Good bye Lenin) ερωτεύεται την κοπέλα (Julia Jentsch) του φίλου του Peter (Stipe Erceg), την βάζει στο κόλπο και κάπου εκεί στραβώνουν τα πράγματα.
πολιτική ταινία, έξυπνο σενάριο, εξαιρετικές ιδέες στην αρχή (πχ. οι σημαίες και τα μπλουζάκια με το πρόσωπο του Che πωλούνται σε πολυκαταστήματα. μια μέθοδος του συστήματος να επιβάλει στην κοινωνία πως ό,τι ήταν να γίνει, έχει ήδη γίνει) και ένα τελείως άστοχο και ατυχές ερωτικό τρίγωνο, το οποίο αποκαθηλώνει το νόημα της ταινίας. μοντέρνα αισθητική, μοντέρνα σκηνοθεσία, μοντέρνα φωτογραφία, λίγο μοντάζ και ένα αχρείαστο ερωτικό τρίγωνο (ναι, το τονίζω γιατί με χάλασε πολύ, η πολιτικές ιδέες του σκηνοθέτη, αν και ενδιαφέρουσες, πέρασαν σε δεύτερη μοίρα και εκεί που περιμένεις να ακούσεις αντίλογο και σοβαρές απόψεις, προκύπτουν εφηβικές "επαναστατικές" ατάκες), πρόκειται τελικά για την ιστορία τριών νέων ανθρώπων που προσπαθούν να βρουν την θέση τους στην κοινωνία και τον κόσμο. παρόλα αυτά δεν είναι άσχημη για να περάσετε την ώρα σας αγκαλιά μαζί της, οι ερμηνείες είναι αρκετά καλές και πιστεύω ότι θα την χαρείτε και οι δύο.

αυτά από μένα για την ώρα

Ανεπρόκοπος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου